لاگرین مُشک و دارین پیتی

 هست ات یک روچی یک روزگاری  و هست ات یک کلّگی دورین . ای کلّگَی یک کِرّیا ، یک دهکانی هست ات که آییا شپ و روچ وتی زمینانی سرا کار کُت. آییا وتی زمین گون گوکان ننگار کت انت. اگر آیی یک جاهی روگیگ ات ، گرا وتی اسپی زین کت و رهادگ گپت. آییا لهتی پس و مُرگ هم هست ات. همی سَوَبا آییا یک دارین پیتیی جور کتگ ات و یک کرِّیا ایر کتگ ات و وتی اسپ و گوکانی کاه و کدیم  وپه مرگان دانی ایر کتگ انت.

بلَی دور بدل بیت انت  دهکانا وتی اسپ،  گوک، پس و مُرگ بها کتنت. آییا وتی زمین گون تراکتورا  ننگار کتنت ، آییا په وتی رو و آیا، سواری ماشینی زورتگ ات. آییا دارین پیتی هچ پیما کارمرز نکت و ای هُردین بَچلُکانی هر روچ لیبجاه بیتگ ات.

مدّتی رند بچلکان هم دن و شهرانی لیب یله کت و دگه دهکانَی زمینانی سرا نشُتنت . ، بلکین وتی لوگانی تها نشت و گون اتاری و دگر ور  ورین تی وی گیمان دلگوش بیت انت . چد و رند هچ کس دارین پیتیَی نیمگا نشت . پیتی دپ بری گواتا پچ کت و بری بند .

یک روچی یک نرین مُشکی لاپَی شوهاز ات و سری مان همی پیتیَی کرّ و گوران کپت و گون مادگین مشکی که آ هم لاپا شوهازا ات دیکی وارت . ای مادگین مشکَی شومزین چم و اسپتین پوست هنچو شوک و دولدار ات انت که نرین مُشکَی هوش چه سرا شت . آهان گون یکّادگرا گپ و تالی کت و پجّار بیت انت و دمانی رند هوریگا لیبا لگت انت. لیب کنان و لیب کنان آهانی سر پیتیَی تها کپت ، بلَی آهان هچ سار نیست ات و چه گلا بال ات انت.

اناگها یک ترندین گواتی کش ات و پیتیَی دپیگ گون مزنین تواریا بندگ بیت. هر دویین مشکان چه توارا تُرسِت  و هر یکیا وتا یک کنجیا چیر دات. رندترا آهان تهاریَی توکا یکدگرا شوهاز کت و در گپت،بلَی در کپگَی راه اِش هچ نیمگا ندیست . آهان زانت که پیتیَی تها بندیگ بیتگ انت و سکّ باز نگران بیت انت . شرین گپ اش ات که مشکانی وراکی پیتی تها هست ات و آهان شدیگی نَکشِّت.کم کم آهان آدت کت و یک هورین زندی بنگیج اِش کت. دیری نگوست که آهان بازین چکّ و چوریگی بیت و گل و شادان بیت انت . آهان پهک شموشت که چه پیتیا دن یک دگه دنیایی هست انت و رژن و روشناییی هست.سالانی سال گوست انت و مشکانی زندَی تها هچ پیمین بدلییی نیاتکگ ات. آهان گون پیتیَی تهَی تهارین و بی چست و ایرین زندا هیل کتگ ات و ای زانت و پهم هم نیست ات که په زندَی گوازینگا دگر ور و پیم بیت کنت . آ دوین مشکان که رژن و روشنی دیستگ ات پبر بیتگ و مرتگ ات انت. بلَی هنچوش که گوشنت هچ چیز ابدمان نه انت و روچی نه روچی زلور هر چیز بدل بیت. گرا مشکانی بی چست و ایر ین زندَی تها یک مزنین اری کپت. ای ارَی سوب ایش ات که یک هُردکین مشکیا رند په رند چه مستر و کماشین مشکان هنچین جست کت که کماشین مشکان هچ دابین پَسوی نیست ات. هبرَی بندا هردکین مشکا جست کت : بارین دن چه ای پیتیا دگر دنیایی هست . بارین دن چه ای پیتیا دگر مشک هست ؟ اگان هست آیانی زند چون انت؟ بارین چه ای پیتیا در کپگ بیت؟ و دگه بازین همی ورین چست و پرس که هچ کسا پسو دات نکت انت . چوناهی کسا هم نزانت انت پرچی که آ دوین مشک مرتگ اتنت آهان گون هچ کسا،  روچ و روژنَی باروا  گپ نکتگ ات .

مستر و کماشین مشک باز رندا هردکین مشکَی بازین جستان نگیگ بیت انت. پرچی که آهان په وتا نامی در کتگ ات و مشکانی زانوگر و کواس زانگ بیت انت. بلَی هردین مشکَی چستانی جوابش نزانت انت . ای بی  جوابیا دگر بازین مشکی هم دو دل کتگ ات و کماشی مشکانی گپانی منّگا هب نه ات انت .

ای روگ ات که دگر اری به بیت بلَی کماشین مشکان زوت  زوتا هکم دات که هچ کسا هک نیست گون هردکین مشکا گند و نند و گپ و تران بکنت و جار اش جت که هردکین مشک گنوک انت.

چوناهیا هردین مشکا پیسرا هم بازین هبّ  و واهگی په دگرانی مچلس و دیوانا نیست ات بلَی چد رند آ پهک تهنا بیت و  آییا بازین وراک هم نه وارت . آ چه وتی بازین پگر و کم وراکیا سک لاگر بیتگ ات. هردین مشک مدام رژن و روشنیَی باروا  و چه پیتیا دن دگه دنیاییَی باروا پگر کت . آییا یک کُنجی گچین کتگ ات و ای سر و آ  سر شت و آتک.

چه ای هالاتان بازین مدّتی گوست و مشک بازین رو آیان پیتیَی دار هما جاگاها  چیکّینتگ ات  و پهک نازرک کتگ ات. یک روچی چه همی چیکّتگین جاها اندازه  سیچّینی سری یک تُنگی زاهر بیت و چه همی تونگا روچَی برانزی پیتیَی تها آتک.  وهدی که هردین مشکا روچَی برانز دیست. آیی هیران و هبکه بیت بلَی آییا زانت که ای یک نوکین چیزّ‍ی و سکّ باز گَل بیت. آیی گون وتی نزورین دست و پادان هردکین تونگَی کِرّ و گوران کؤچَگا لَگّت و تونگی کدر وتی جونا مزن کت. و اشتاپ اشتاپا چه پیتیا در آتک.

آ دگر مشکان هچبر هردین مشکَی نیمگا نه چار ات و همی سوبا آهان نه دیست که هوردکین مشک چه پیتیا در کپت. وهدی که آهان سار کت و هردین مشک اِش شوهاز کُت گرا هما تنگ اِش دیست. آهان مستر و کماش هال دات انت که هردکین مشکا پیتی تُنگ کتگ و در کپتگ. مستر و کماشان زوت زوتا هکم دات که تنگ بندگ ببیت . پیش چه تونگَی بندگا دگر لهتی مشکا لوتِت که چه پیتیا در بکپنت بلَی کماشان آهانی جَنَگ و بندی کنگَی  هُکم دات. رند ترا آهان جار جت که شر زاننت که دن چه پیتیا هچ نیست انت و هردکین مشک یک دو روچَی تها چه شُد و تُنّا مریت . هور گون ای جارا هُکم دیگ بیت، که هچ کسا هک نیست انت هردکین مشکَی زندَی باروا، جستانی باروا، و در کپگَی باروا گپ بکنت.

آهانی دنیا چش تینّا سیاه ات. پدا هم آهان نه لوتت که آ هالات بدل ببنت . بلَی هردکین مشکا وتی پسو رستنت و آییا دن چه پیتیا گون روچَی روشناییا، گلانی زبادین بُوا ، کورانی تچوکین آپا و گون شپانی پر استارین آزمانا نوکین زندی بنگیج کت.                    

نوهان بلیده - ساربوگ